ανακούφιση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

επιτέλους η επιμονή μου άρχισε να αποδίδει καρπούς. Χθες συνέβη το εξής κοσμοιστορικό: 3 βόλτες! Μάλιστα, βόλτα και το πρωί, και το απόγευμα και το βράδυ... Αμέ!

Η αλήθεια είναι ότι είχα αρχίσει να απελπίζομαι με την Ηλίθια που έχω μπλέξει. Φοβόμουν ότι ίσως να είμαι καταδικασμένος να ανακουφίζομαι στη ντουζιέρα για την υπόλοιπη ζωή μου. Χρειάστηκε να επιστρατεύσω όλη μου την πονηριά και να καταστρώσω ένα σατανικό σχέδιο δράσης για να ανατρέψω το status quo της βόλτας. Άρχισα λοιπόν να το παίζω βλάκας, ότι τάχα μου, τάχα μου δεν αντιλαμβανόμουν που πρέπει να τα κάνουμε. Και δώστου κατούρημα στο πάτωμα του μπάνιου... Και με χαλάκι, και χωρίς χαλάκι... Τσουρ, τσουρ, τσουρ... Είδε κι απόειδε η Ηλίθια να σφουγγαρίζει το μπάνιο, απελπίστηκε και τελικά ενέδωσε. 

Τώρα, μόλις με βλέπει να πλησιάζω την πόρτα παρακλητικά, πετιέται πάνω σαν ελατήριο, βάζει ότι βρει μπροστά της και βουρ... έξω!