Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

ρεζιλίκι

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Ξέχασα να σου πώ ότι η Ηλίθια μας έκανε παααάλι ρεζίλι με τις βλακείες της. Κοτζάμ γαιδάρα έτρεχε στους αγρούς να μαζέψει αγριολούλουδα... η παιδούλα! Ιδού το κατορθωμά της:

νίκη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Σήμερα το ματς με τον Ψηλό είχε συγκλονιστική εξέλιξη. Ο Ψηλός προηγήθηκε στα πρώτα λεπτά με κεφαλοκλείδωμα και ζωηρές χειρονομίες, αλλά ισοφάρισα γρήγορα με δυνατό γάβγισμα από το χώρο του κέντρου. Τα μαρκαρίσματα του Ψηλού ήταν σκληρά και συχνά φλέρταρε με την κίτρινη κάρτα.

Δεν ήξερε βέβαια ότι και εγώ μπορούσα να παίξω αντιαθλητικά. Ένα δάγκωμα στο αριστερό του χέρι τον έβαλε στη θέση του. Και από τότε έγινε Τιτίκα.


αναρρίχηση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

σου γράφω από τη βροχερή και ανεμοδαρμένη Θίσβη. Οι σημερινές μου επιδόσεις στο σκαρφάλωμα ήταν ασυναγώνιστες. Η αναρριχητική μου ικανότητα αγγίζει ακόμα και σε κλίση 70 μοιρών είναι τρομέρη. Μπράβο μου! 4x4 είμαι... "Ερρίκος ο 1ος, ο Τσερόκης"!


Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009

προσμονή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

έχω ένα καλό προαίσθημα για το σαββατοκύριακο. Κρίνοντας από την αναταραχή που επικρατούσε το πρωί στο σπίτι και το γεγονός ότι η Ηλίθια πηγαινοερχόταν αγχωμένη μέχρι να γεμίσει το σάκο με σεντόνια, πετσέτες και βρακιά, υποθέτω ότι ετοιμαζόμαστε για εκδρομούλα. Αν λάβω μάλιστα υπόψη μου το γεγονός ότι πακέταρε και τα αθλητικά της παπούτσια, τότε μάλλον θα περάσουμε υπέροχα. 


Γι αυτό και εγώ ήμουν πολύ καλό παιδί σήμερα, ούτε φώναζα, ούτε γκρίνιαζα, μασουλούσα ήσυχος την κοκκαλάρα μου... Ακόμη και όταν έφυγαν, έμεινα αραχτός στον καναπέ και δεν έκανα κιχ. κουλ.... Ας πάρω και έναν υπνάκο...


Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

δόξα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

παρά το νεραρό της ηλικίας μου, είμαι πλέον ένας ζωντανός μύθος στα νότια προάστια. "Ερρίκος ο 1ος, ο Βρομερός" με αποκαλούν οι θαυμαστές μου. Έχω αγωνιστεί σκληρά για να κερδίσω τον τίτλο του βρωμερότερου τετράποδου. Ακόμα και τα αδέσποτα, που ζουν όλη τους τη ζωή στο δρόμο, είναι πολύ "καθαρά" για να συγκριθούν μαζί μου. 

Στη χθεσινή μου βόλτα, ανήμερα της εθνικής μας εορτής, έκανα μία πραγματικά μεγαλοπρεπή εμφάνιση, τσαλαβουτώντας σε όλους τους νερόλακους. Το αποτέλεσμα ήταν μεγαλειώδες! Η γούνα μου ανάδιδε μία αποφορά, ένα μοναδικό συνδυασμό ψαρίλας, ψόφιου αρουραίου σε αποσύνθεση, σκουπιδίλας και φυσικά λασπουριάς.





Ακόμα και μετά από 3 χέρια πλύσιμο με αφρόλουτρο η βρώμα δε λέει να φύγει, είναι ανεξίτηλη!


Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

αυτογνωσία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

δεν περνάει ούτε μία μέρα που η Ηλίθια να μην τσεκάρει την Daily Puppy (http://www.dailypuppy.com/). Μάταιος κόπος... δεν υπάρχει ομορφότερο σκυλάκι στον κόσμο!

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

εφευρετικότητα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

η εφευρετικότητά μου δεν έχει όρια. Κάθε φορά που φεύγουν από το σπίτι το απόγευμα χωρίς να με πάρουν μαζί τους, βρίσκω κάτι καινούργιο να γκρεμίσω/μασήσω/χαλάσω. Για παράδειγμα χθες που πήγαν να παίξουν Trivial χωρίς να με πάρουν μαζί τους (παρότι είμαι αστέρι στην κατηγορία "τηλεόραση" και ιδιαίτερα στα πρωινάδικα...) αναποδογύρισα το καθάλι των απλύτων στο μπάνιο και έβγαλα οοοοόλα τα ρουχαλάκια έξω!

Αν με αφήσουν μόνο μου και σήμερα που γιορτάζει ο ξάδερφος της Ηλίθιας, θα πάω να στρογγυλοκαθίσω το κωλαράκι μου στα πλυμμένα τους, όπως αυτός ο φίλος μου...



Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2009

ανατροπή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Παρά τις αντιξοότητες της καθημερινότητας (καθημερινό λούσιμο, μπριζολάκια από λαιμό και όχι από ελιά, και τέτοια...), μέχρι πριν από δύο λεπτά πίστευα πως είμαι το πιο τυχερό πλασματάκι με μεγάλα αυτιά σε ολόκληρο τον κόσμο! Μέχρι που είδα αυτό το μαλακιστήρι...


μπόχα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

σήμερα το πρωί ξεσάλωσα κανονικά! Έχω εντοπίσει την πηγή μίας απίστευτης μπόχας που ποτίζει τη γούνα και δε φεύγει με τίποτα, ούτε μετά από τρία χέρια λούσιμο. Το καλύτερο είναι ότι αυτή η κολλώδης μπόχα δεν φαίνεται, όπως π.χ. η λάσπη, αλλά είναι αόρατη! 

Πλησιάζει λοιπόν η Ηλίθια, ανυποψίαστη και αθώα, ώς σύνηθώς, και -μπάμ!- να σου της σκάει η μπόχα, σαν να έχω πετάξει αμπούλα βρώμας, χα, χα, χα!

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

οι ψύλλοι

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

αυτός ο Ψηλός είναι πολύ παιχνιδιάρης. Δεν μπορεί να καταλάβει ότι όλες οι ώρες δεν είναι ίδιες. Να, για παράδειγμα όταν θέλω να φάω το καρότο μου... δεν εννοεί να καταλάβει ότι δεν είναι ώρα για παιχνίδια! 


Άσε που χρειάζεται κάθε μέρα ειδική περιποίηση για τους ψύλλους του! Ευτυχώς που έχει και εμένα τον ξεψυλλίζω με τα κοφτερά μου δοντάκια, γιατί η Ηλίθια δεν έχει πάρει χαμπάρι τίποτα...





Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

εκδρομή 2

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

γύρισα από την εκδρομή μου που ήταν.................... καταπληκτικοφανταστικοτρομερή! Όλες οι μέρες ήταν υπέροχες, δεν ξέρω από που να αρχίσω.

Κατ΄αρχήν να σου πω ότι έμενα σε σπίτι με μαρμάρινη αυλή και ...κήπο! Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσω το πλούσιο εικαστικό ταλέντο μου. Οραματίστηκα την αυλή ως ένα μεγάλο λευκό καμβά, τον οποίο αρχικά γέμισα με λασπωμένες πατημασιές και στη συνέχεια στόλισα με κομματάκια από κομμένα λουλούδια, σπασμενα κλαδάκια, και μισομασημένα φύλλα. Περιττό να πως  οι δικοί μου (...όσο και οι συγγενείς του Ψηλού που μοιράζονταν μαζί μας την αυλή) ενθουσιάστηκαν με το ταλέντο μου και κάθε μέρα φρόντιζαν να μου έχουν ένα καινούργιο καθαρό τελάρο για να απλώσω τις δημιουργίες μου. 

Δυο μέρες, Κυριακή και Δευτέρα, πήγαμε σε ένα τ-έ-λ-ε-ι-ο μέρος στο βουνό, που λέγεται "Αρβανίτσα". Δεν ξέρω λεπτομέρειες που ακριβώς βρίσκεται (γιατί συνήθως κοιμάμαι στη διαδρομή), αλλά νομίζω ότι βρίσκεται κάπου κοντά στη Λειβαδιά, γιατί κάτι άκουσα να λένε για ωραίο σουβλάκι... Στην Αρβανίτσα λοιπόν έχει πράσινα λιβάδια, με γρασίδια, και νερόλακους γεμάτους λάσπη, και μονοπάτια που περνούν μέσα από ελατόδασος, και αυτοσχέδιες ψησταριές που σκορπούν μια ευωδία από ψητό στον αέρα! Με άλλα λόγια , πιστεύω είναι ο Παράδεισος. Για πάρτε μία ιδέα...




Το μόνο κακό της Αρβανίτσας ήταν ότι μόλις γυρίζαμε σπίτι με έχωναν στη μπανιέρα μέχρι να μουλιάσω... Μάταια προσπαθούσα να τους πείσω με λογικά επιχειρήματα ότι ένα γρήγορο μπάνιο εξοικονομεί νερό, ενέργεια και χρόνο. Τους ανέφερα ακόμη και περιστατικά που ένα γρήγορο μπάνιο μπορεί να σώσει ζωές (true story)!


1ον:



2ον:


3ον:



Χαμένος κόπος... ήταν ανένδοτοι.

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

εκδρομή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα θα πάμε εκδρομή! Γιούπι! Μου είπαν ότι εκεί που θα πάμε έχει αυλή και κήπο και πολλά πολλά δεντράκια και θα κάνουμε μπάρμπεκιου! Τι άλλο μπορεί να θελήσει ένας σκύλος; 
Μόνο που φοβάμαι ότι ο Ψηλός, καλό παιδί, δε λέω..., είναι λίγο σκράπας στα μαθηματικά. Δεν με μέτρησε ούτε στα κρεβάτια, ούτε στους καναπέδες. Δεν πιστεύω να νομίζει ότι θα κοιμηθώ στο πάτωμα...

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

happy birthday ψηλέ!

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα είναι τα γενέθλια του Ψηλού. Ο Ψήλος είναι ο αγαπημένος μου, κάνει τα πιο φανταστικά παιχνίδια έβερ! 
Ε, χμ, εκτός από αυτό που με κρεμάει ανάποδα έξω από το μπαλκόνι... και αυτό που με πετάει στον αέρα και μετά με αφήνει να σκάσω στον καναπέ... Και έχει και κάπως βαρύ χέρι, σαν κουπιά είναι τα χέρια του... Και πολλές φορές αρχίζει και μου φωνάζει ακατάληπτα, χωρίς να μου εξηγεί τι ακριβώς θέλει να κάνω... 

Τελοσπάντων - μεταξύ μας - γίνεται πολύ αντιιπαθητικός ώρες ώρες, αλλά σήμερα  τον αγαπάω. Γιατί κατάλαβα ότι σύμφωνα με το ανθρώπινο πρωτόκολλο, όποιος έχει γενέθλια, κάνει δώρα στους αγαπημένους του. Εμένα για παράδειγμα με πήγε βόλτα στο Πετ Σοπ, όπου μου αγόρασε ένα τέλειο κόκκινο λουράκι με τρουκς και ενα σπρέυ για δροσερή αναπνοή με άρωμα μέντας (χμ, μάλλον προσπαθεί να με κάνει μετροσέξουαλ, σαν τα μούτρα του, αν δεν τον συγκρατήσω μπορεί να μου αγοράσει και αποσμητικό για τις μασχάλες...)



Στην Ηλίθια νομίζω ότι έταξε δείπνο σε σικ ιταλικό ρεστοράν, "Aglio, Olio e Peperoncino". Αλλά εγώ δεν πολυψήνομαι να πάω, γιατί κάπου διάβασα ότι τα πιάτα του έχουν ελάχιστο κρέας και βασίζονται στα λαχανικά, δηλαδή ...μπλιάξ! Και το απίστευτο είναι ότι το βούρλο κολακεύτικε κιόλας...


Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

η αδικία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα με πνίγει το δίκιο μου. Μόλις έμαθα ότι ο διαχειριστής της πολυκατοικίας έκανε παράπονα για εμένα. Τον πείραξε, λέει, που μου αφήνουν ανοιχτή την εξώπορτα για να μπαινοβγαίνω. Λερώνω, λέει, τους κοινόχρηστους χώρους... 

Το κορυφαίο, όμως, είναι πως με κατηγόρησε ότι τρομοκρατώ ανυποψίαστα παιδάκια με τις φωνές μου! Αν είναι δυνατόν... Εγώ που πηγαίνω να τα χαιρετήσω με τα πιο γελαστά ματάκια κουνώντας την ουρίτσα μου. Εγώ που είμαι πιο κοντός και από νεογέννητο! Που δεν φωνάζω ποτέ σε ανθρώπους (εκτός και αν παραφυλάνε πίσω από την πόρτα, οπότε ξυπνάει ο φύλακας μέσα μου... γρ, γρ...).

Με κατηγορούν άδικα, άδικα, άδικα! Σνιφ, κλαψ, λυγμ!




Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

τα καινούργια μου παπούτσια

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα μπλογκάρω από το δωμάτιο του Άλεξ στη Χαλκίδα. Φοβερός τύπος, είχε τα πιο μπίχλικα παπούτσια ever! Κάτι γκρι vansάκια με διακριτικές νεκροκεφαλές, ψιλοσκισμένα... 



Κάθε φορά που τα μύριζα πάθαινα παράκρουση! Τώρα δυστυχώς τα άλλαξε και τον γαλιφιάζω να μου τα χαρίσει. Δεν θα τα αποχωριστώ ποτέ, ποτέ, ποτέ. Θα τα πάρω στην καλαθούνα μου και θα κοιμόμαστε αγκαλιά!

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

ακόμα πιο πρωινό ξύπνημα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Στα πλαίσια του νέου σχεδίου οικονομικής διαχείρισης που εφαρμόζω, σήμερα τους ξύπνησα ακόμα πιο νωρίς: από τις 7:30! Φώναξα, έκλαψα, γάβγισα, ολόκληρη ...παράσταση έδωσα μέχρι να σηκωθούν.

Μετά βγήκα βόλτα, έφαγα, ξαναβγήκα βόλτα, έπαιξα, ξαναβγήκα βόλτα, ξανάπαιξα, ε, και εκεί κατά τις 11 κουράστηκα και ξάπλωσα μπροστά στη μπαλκονόπορτα για να ρίξω έναν υπνάκο στη λιακάδα... Να, κάπως έτσι...



Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

πρωινό ξύπνημα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Κρίνοντας από τον αριθμό των ημερών της βδομάδας που πέρνουμε το βραδυνό μας στο σπίτι,  κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αντιμετωπίζουμε κάποιας μορφής οικονομική δυσκολία.


Δεδομένης της έμφυτης απροθυμίας της ηλίθιας που με ταίζει να σηκώνεται από το κρεβάτι τα πρωινά και της απροθυμίας/μαλθακότητας του ψηλού να επιληφθεί του θέματος, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι πρέπει να πάρω τα μετρα μου. 



Από σήμερα και στο εξής ξύπνημα στις 7:40 ακριβώς!


Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

ο Προκόπης

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, 


σήμερα είμαι πολύ στεναχωρημένος. Στις 8 το πρωί ακριβώς πήγα να φωνάξω τον Προκόπη να παίξουμε, αλλά ο μπαμπάς του δεν τον άφησε να βγεί (ποιος ξέρει τι αταξία έκανε πάλι...) Μάταια περίμενα μπροστά στην είσοδο του σπιτιού του...


Τουλάχιστον, όταν ανέβηκα σπίτι, η ηλίθια μου έδωσε δύο μπριζολάκια για να με παρηγορήσει.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

το μακελιό

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Τώρα που λείπουν για τις δουλειές τους μπορώ να σου εκμυστηρευτώ το σκηνικό φρίκης που έζησα εχθές το βράδυ. Κοιμόμουν, λοιπόν, στον καναπέ, όπως συνήθως, ξαπλωμένος ανάμεσα στον ψηλό και την ηλίθια. Κοιμόμουν βαριά, γιατί έιχα κουραστεί με τις εκλογές, τα ταξίδια, κλπ. Ίσως να ροχάλιζα, κιόλας, λίγο. Δεν το κάνω επίτηδες, μάλλον έχω κρεατάκια... 

Τέλοσπάντων, εκεί, λοιπόν, που κοιμόμουν ανέμελα κι ονειρευόμουν κοψίδια, ο ψηλός πετάγεται πάνω και αρχίζει να φωνάζει, κουνώντας έντονα το χέρι του στον αέρα. Κοιτάζω γύρω μου... κόκκινα ζουμιά παντού! Στο πάτωμα, στον καναπέ, στα ρούχα του... 

Η ηλίθια είχε σαστίσει και κοίταζε έντρομη. Μετά μάζεψε ένα μαχαίρι από κάτω. Υποψιάζομαι ότι το έκανε για να τον εκδικηθεί. Νομίζω ότι τον ζηλεύει, γιατί του έχω αδυναμία. Και τώρα που το σκεφτομαι, ορισμένες φορές, όταν είναι στο κρεβάτι, της μιλάει πραγματικά άσχημα...

Εκλογές 2009

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Χθες άσκησα για πρώτη φορά το εκλογικο μου δικαίωμα. Κατά την προσέλευσή μου στο 69ο εκλογικό τμήμα Χαλκίδας αντιλήφθηκα ότι ορισμένοι με κοιτούσαν κάπως ...στραβά. Τους αγνόησα όμως και ανέβηκα στον 1ο όροφο κουνώντας χαρώπα την ουρίτσα μου. Εκεί με υποδέχτηκαν με χαμόγελα και σχόλια του τύπου "Καμία ψήφος δεν πρέπει να πάει χαμένη!".

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

μόνος στο σπίτι

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
 πάλι με έχουν παρατήσει σπίτι ΜΟΝΟ μου!  Αναρωτιέμαι που ακριβώς πρέπει να κατουρήσω για να καταλάβουν το λάθος τους...

πρωινό στο κρεβάτι

Σήμερα ανακάλυψα ένα τέλειο μέρος για να τρώω το καρότο μου: Το κρεβάτι!