έξοδος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

το σαββατοκύριακό μου ήταν χάλια, η ζωή είναι απαίσια και η κοινωνία πουτάνα. Τους ανθρώπους τους μισώ, τους μισώ, τους μισώ!

Με βάζουνε στο αυτοκίνητο, με τραβολογάνε, με πάνε δήθεν βόλτες, με δένουν, με δείχνουν στους φίλους τους, απλώνουν χέρια πάνω μου, μου χαλάνε το χτένισμα, με πασπατεύουνε.... Αμάν πια! Έχει και η υπομονή τα όριά της.

Θα φύγω ρε! Θα το σκάσω απ΄ το παράθυρο! Να το ξέρετε...

nilif

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

κάτι περίεργο συμβαίνει στο σπίτι... Η Ηλίθια φαίνεται να με αγνοεί... Κάτι πήρε το αφτί μου για ένα πρόγραμμα NILIF, που κρατάει λέει δύο ολόκληρους μήνες...

εεεεε.....;;;;

κατάκτηση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

είναι μία ιστορική στιγμή... η στιγμή που πήραμε τον καναπέ! Μετά από μήνες προσπάθειας και αδιάκοπου αγώνα, τα κατάφερα! (εντάξει, βοήθησε και το Μαυροτσούκαλο λίγο...)

Οι άνθρωποι αναγνώρισαν την ήττα τους και αποσύρθηκαν ντροπιασμένοι στο κρεβάτι για φαγητό. Τσουτ... τσουτ... τσούτ...

εισβολή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

πέρασα την πιο δύσκολη εβδομάδα της ζωής μου. Εκεί λοιπόν που νόμιζα ότι θα χαίρω της αποκλειστικής προσοχής και φροντίδας των ανθρώπων καθόλη τη διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου, βρέθηκα να συγκατοικώ με το Μαυροτσούκαλο!

Το Μαυροτσούκαλο είναι ένα μπασμένο, χέστρικο νινί, μαλλιαρό και συφοριασμένο. Όλα την ώρα κοιμόταν, ξυνόταν και έχεζε. Από παιχνίδια δεν ήξερε τίποτα. Ούτε κυνηγητό, ούτε κρυφτό, ούτε δαγκωτό. Τίποτα. Νάδα. Α, και ήταν και θυληκό. Και τσιμπλιάρικο. Μόνο να ανεβαίνει στον καναπέ ΜΟΥ και να τον γεμίζει ψύλλους ήξερε...

Αυτή η Ηλίθια, η ψυχοπονιάρα το κουβάλησε, είμαι σίγουρος. Έτσι και εγώ φρόντισα να της δείξω τη δυσαρέσκειά μου με κάθε τρόπο. Απέφευγα τα χάδια της και την αγνοούσα επιδεικτικά! Βέβαια, εκείνη προσπαθούσε να με καλοπιάσει, μέχρι και κοκκάλες μου φέρανε.. Αλλά εγώ βράχος!

Ευτυχώς, κατάλαβαν σύντομα το λάθος τους και ξεφορτώθηκαν την μαυριδερή τριχόμπαλα. Είμαι και πάλι, ο ένας, μοναδικός και ανεπανάληπτος άρχοντας του καναπέ!

καρδιοπάθεια

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

καλά το είχα υποψιαστεί... Χθες πήγαμε στο γιατρό. Σε έναν καινούργιο γιατρό που έχει κλινική στο Μοσχάτο. Φερλέμης & κάτι κάτι λέγεται νομίζω. Ήταν πολύ ωραία κλινική, σύγχρονη και εξοπλισμένη και οι γιατροί με υποδέχτηκαν πολύ καλά.

Υπήρχε και ένας σκύλος στο ιατρικό τιμ, ο Scooby. Υποψιάζομαι βέβαια ότι δεν έχει σπουδάσει, αλλά είναι εμπειροτέχνης. Ο Scooby, λοιπόν, ήταν πολύ καλός και αμέσως με έκανε να νιώσω άνετα. Ό,τι δεν καταλάβαινα μου το εξηγούσε στη γλώσσα μου, πολύ απλά και κατανοητά.

Οι γιατροί λοιπόν της κλινικής, αφού με ακροάστηκαν, και με ξανα-ακροάστηκαν, και με ξανα-ματα-ακροάστηκαν, με όλα τα διαθέσιμα ψηφιακά, αναλογικά και ηλεκτρονικά μέσα, κατέληξαν ότι μάλλον έχω ένα πρόβλημα στην καρδούλα μου. Χάνει, λέει, μερικούς χτύπους. Με ρώταγαν αν κουράζομαι, αν λαχανιάζω, αν βήχω όταν τρέχω και άλλα τέτοια ...σαχλά.

Ρε, εμένα, ρε; Τον Ερρίκο τον Περδικούλη; Καρδιοπαθή;

χρατς

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

ανησυχώ... κάτι ύποπτο συμβαίνει, το νιώθω. Πνηχτές συζητήσεις, σκόρπια λόγια, συνθηματικές χειρονομίες... Κοιτάζονται μεταξύ τους και όλο "χρατς" και "χρουτς" λένε. Νομίζω ότι κινδυνεύει η σωματική μου ακεραιότητα.

Θα είμαι καλό παιδί, άριστος μαθητής! Μωρέεεεε, μή μου κόψετε τίποτα...

ζόρια

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

είμαι έξαλλος! Μα πάνε καλά;;; Τι θα πει "βρέχει καρέκλες"; 'Ανθρωπέ μου, κατουριέμαι, κ-α-τ-ο-υ-ρ-ι-έ-μ-α-ι, λέμε... Δε με νοιάζει πως θα βγεις έξω, δε με νοιάζει τι παπούτσια θα βάλεις;

Τι; Μόλις έκανες μπάνιο, Ψηλέ; Σιγά ρε τη μπούκλα...

Τι; Ξέχασε η Ηλίθια την ομπρέλα της στο αυτοκίνητο; Ωραία, πάμε μαζί να την πάρουμε. Να κατουρήσουμε κιόλας...

Όχι, δηλαδή, αν πάω εγώ να κατουρήσω στο κρεβάτι τους, μετά θα φταίω;

κλοπή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

διάβασα σήμερα ότι έκλεψαν μία σκυλίτσα από την αυλή του σπιτιού της. Δεν το χωράει ο νους μου... Γιατί κάποιος να κλέψει ένα σκυλάκι, ημίαιμο, που θα δυσκολευτεί πολύ να το πουλήσει, όταν υπάρχουν τόσα αδεσποτάκια στο δρόμο;;;