Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

ζεν

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
τώρα με τη νέα σχολική χρονιά ξεκίνησα και εγώ ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι με κανονικό δάσκαλο, τον κ. Τυράκη. 'Οχι αυτές τις αηδίες που κάναμε παλιότερα με την ηλίθια. Ο κ. Τυράκης έχει παντού λιχουδιές και τυράκια. Στις τσέπες του, στη φόρμα του, στη μπανάνα του. Ο κ. Τυράκης είναι πολύ κουλ, δεν αγχώνεται ποτέ. Είναι ήρεμος και καλός και υπομονετικός και λέει ότι δεν πρέπει ποτέ να φωνάζουμε. Γι αυτό φοράει μπλουζάκι "positive dog school". Τον αγαπάω. Με τη βοήθεια του κ. Τυράκη θα γίνω ζεν μάστερ, σαν τη φίλη μου τη Λόις Λέιν! http://thesuperpup.blogspot.com/



Ψωμάκι

 Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
το σκέτο ψωμάκι είναι βαρετό. Η μαμά μου μου έλεγε "Ερρίκο, εμείς στην Αγγλία αγοράζαμε πάντα το ψωμάκι μας με μεζέ. Ένα ποντικάκι, μία σαυρίτσα, κάτι τις να παίρνει άρωμα το ψωμάκι"

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

ιδιοκτησία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα το πρωί, κατά την πρωινή μου βόλτα, μάρκαρα διακριτικά τον Ψηλό. Για να ξέρουν τα άλλα σκυλάκια ότι είναι δικός μου!

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

ανία. ξανά

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
βαριέμαι...

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

βουτιά

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
άλλος έχει τ΄ όνομα και άλλος έχει τη χάρη. Βλέπω καμιά φορά στην τηλεόραση αυτή τη σκύλα, τη Σαρδέλα, και τη λυπάμαι. Τη βλέπω έτσι ήρεμη να κάθεται και πιστεύω ότι έχει πάρει ναρκωτικά.

Αν ψάχνουμε ένα σκύλο, ο οποίος πραγματικά μυρίζει θάλασσα και αρμύρα, αυτός είμαι εγώ! Αν ψάχνουμε ένα σκύλο που δεν φοβάται τον ήλιο και τ΄ αλάτι, αυτός είμαι εγώ! Ο Ερρικούλης, ο Μπαρμπούνης ο θαλασσινός, ο εξερευνητής των θαλασσών, ο φόβος και ο τρόμος των βυθών...

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

πόλεμος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
τέρμα ο Ερρίκος, ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου... Πλέον, οι δίποδοι υποτακτικοί μου, θα μου απευθύνονται με σκυφτό το κεφάλι, γιατί είμαι ο ...Τζέκης Χαν των σκύλων!

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

παγκάκι

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σε εμάς τα σκυλούνια αρέσει η απλότητα. Ιδού το παγκάκι που επέλεξα για να επιπλώσει την πόλη. Χωρίς φιοριτούρες και τζιριντζάντζουλες...

αυτογνωσία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
το Σάββατο που μας πέρασε πήγαμε μία βολτίτσα στην Πάρνηθα να ...ξεμουδιάσουμε. Μα καλά, πόσο κούκλος είμαι;;;

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

φιλοξενία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
φολς αλαρμ, που θα΄ λεγε και η βρετανίδα μητέρα μου. Η μαυροκέφαλη δεν είναι επίσημο μέλος της οικογένειας, αλλά φιλοξενούμενη. Τη φιλοξενούμε στον καναπέ ΜΑΣ, μέχρι να βρεθεί ένα καλό σπιτάκι και γι αυτή την καψερούλα.

Η αλήθεια είναι ότι τώρα που έμαθα ότι θα φύγει την συμπαθώ κάπως περισσότερο... Είναι ήσυχη, φρόνιμη, δε μπλέκεται στα πόδια μου, δε τρώει το φαί μου. Δεν είναι ενοχλητικιά....

Θα ρωτήσω και στο πάρκο τους φίλους μου, μήπως ξέρουν κανέναν που να θέλει σκυλίτσα! Αντε, ούστ, τα μπογαλάκια της, και σ΄ άλλη παραλία...

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

μαυροκέφαλη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
οι μέρες της βασιλείας μου, φαίνεται πως περάσαν ανεπιστρεπτί... Είμαι πλέον ένα έκπτωτος μονάρχης. Ένας φτωχός και μόνος καου-μπόυς...

Από τότε που μου κουβάλησαν σπίτι τη Λιζούλα, γιατί ήθελα, λέει, μία αδερφούλα, έχω βυθιστεί στη θλίψη. Μαύρισε η διάθεσή μου. Να, σαν το κεφάλι της μαυροκέφαλης έγινε...

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

άραγμα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
κωλοπιάστηκα πάλι χθες. Ύπνος ήταν αυτός στην καρέκλα του ψηλού ή ταλαιπώρια; Ούτε να ξαπλώσω μπορούσα, ούτε να κουνηθώ, τα ροδάκια κάνανε όλη την ώρα σκούικι-σκούικι και αυτό το συνθετικό δέρμα ιδρώνει τη γούνα μου... Πάρε ρε τσίπη Ψηλέ μία la-z boy να χουμε ν΄ αράζουμε!

Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

μπούρδες

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σου μεταφέρω την ιστορία, όπως ακριβώς μου την αφηγήθηκε η Ηλίθια. Πήγε, λέει, χθες στο χασάπη να πάρει το φαγητό μου για τη Μεγάλη Βδομάδα. Κοτοπουλάκι κυρίως, γιατί νηστεύουμε κιόλας. Αλλά - σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενα της Ηλίθιας - είχαν τελειώσει τα κόκκαλα, τα μοσχαρίσια. Γιατί, λέει, δεν έχει μοσχάρια τη Μεγάλη Βδομάδα!


Και εγώ τι θα τρώω, ρε, τα μεσημέρια που βαριέμαι; Τα νύχια μου;

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

θαλπωρή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

τον τελευταίο καιρό νιώθω κάπως περίεργα, κάπως... φλώρος. Δεν μπορώ ν΄ αντισταθώ στη γεμάτη θαλπωρή αγκαλιά του ψηλού...

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

θερινή ώρα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
αυτές τις βλακείες με τις αλλαγές της ώρας δεν τις καταλαβαίνω. Σήμερα η Ηλίθια με ξύπνησε από τις 5:30! Άγρια χαράματα, δηλαδή. Φταίω εγώ μετά που δεν είχα όρεξη να σηκωθώ για φαί;


Και μου το λεγε εμένα η μαμά μου:
"Ερρίκο, κοίτα να σαι γουρλής, μπας και στραβωθεί κανάς καλός άνθρωπος, με πολλά λεφτά και καλή δουλειά, και σε πάρει. Και προς θεού, μακριά από φούρναρη κι εργάτη στη φάμπρικα... Θα χάσεις τον ύπνο σου!"

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

πατάκι

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
κάτσε και ξάπλω και μείνε και ξανακάτσε! Σαν τα μούτρα τους τα έχουνε κάνει μ΄ αυτές τις εντολές-ευαγγέλιο για να συνεννοούμαστε (και καλά!). Ό,τι και να θέλω πρέπει να πάω πρώτα στο πατάκι μου και να καθίσω, παρντόν, ξαπλώσω. Βόλτα, φαί, νερό, πιοτό, κατούρημα, χέσιμο... όλα περνάνε από το πατάκι.

Το πατάκι από μόνο του δεν είναι κακό. Ίσα ίσα μαλακό είναι. Έχει και ζωάκια διάφορα: παπάκια, γατάκια, προβατάκια. Ωραίο χρωματάκι, μπεζ - λευκό, χαλαρωτικό. ΙΚΕΑ 19 ευρώ.

Τα προβλήματα φυσικά ξεκινάνε επειδή η Ηλίθια, είναι - τι άλλο; - ηλίθια και δεν καταλαβαίνει γιατί κάθομαι στο πατάκι. Πάω στο πατάκι γιατί πεινάω και μου βγάζει φρέσκο νερό. Πάω στο πατάκι γιατί μ΄ έχει πιάσει κόψιμο και μου βγάζει φαί! Δε συνεννοούμαστε!

Εγώ, αν είχα σκύλο, θα του έπαιρνα ένα χρωματιστό, multi-purpose- πατάκι, για να μπορούμε να καταλαβαινόμαστε. Νερό - μπλε, φαί - πράσινο, πιπί - κίτρινο, χέσιμο - κόκκινο, φωτιά στα μπατζάκια μας.


Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

μοναχοπαίδι

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
θέλω αδερφούλα!
Να την πατάω, να την δαγκώνω, να την γαβγίζω, να της παίρνω τα παιχνίδια, να την τραμπουκίζω, να την κατουράω, και να τα ρίχνω όλα πάνω της!

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

μονάντερος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
αυτός ο ψηλός, όσο λιγότερο με βλέπει τώρα, τόσο περισσότερο με ζηλεύει! Συνέχεια σχολιάζει το γεγονός ότι έχω "bowel movement" (πως το λέτε εντό στο ελλάντα;) 8 φορές τη μέρα... Ναι δηλαδή, είμαι "ενεργητικός", τι να κάνουμε; Και στις 3 η ώρα τα χαράματα, αν χρειαστεί, θα πάω...

Ψηλέ, αν δε σ' αρέσει να πας να πάρεις ένα γιουβαρλάκι!

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

νισάφι

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
έχω μπουχτίσει να διαβάζω νηστίσιμες συνταγές από τους μπλόγκερς αυτού του κόσμου. Το χειρότερο είναι ότι τα βλέπει κι ηλίθια και μ΄ έχει ταράξει στα χόρτα, τα μαρούλια και τα ζαρζαβατικά...

Και εμείς οι σαρκοβόροι τούτου του κόσμου τι θα κάνουμε; Κλέφτες θα γίνουμε;

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

γκαντεμιά

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

χθες ήμουν πολύ άτυχος! Ενώ η Ηλίθια ξύπνησε από τις 6:30 κυριακάτικα, η προγραμματισμένη 6ωρη εκδρομή μας στον Υμηττό αναβλήθηκε λόγω καιρού. Εγώ από καιρό γενικά δεν καταλαβαίνω, γιατί η μαμά μου, μου έλεγε ότι είμαι "παντός καιρού", αλλά η Ηλίθια μάλλον είναι από ζάχαρη.

Τελικά για να μη με στεναχωρήσουν με πήγανε κατά τις 12 το μεσημεράκι μία μικρή τοσοδούλα βολτίτσα στον Υμηττού. Όχι κάτι ιδιαίτερο, καμιά ωρίτσα. Ίσα ίσα για κατούρημα...

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

απεργία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

αυτή η οικονομική κρίση μας έχει τσακίσει! Τα γεύματά μου είναι κάθε μέρα και φτωχότερα. Κρέας από το φτηνό, πανσέτες τίγκα στο ξίγκι, μακαρόνια σκέτα, αλάδωτα, με μία κουταλιά σάλτσα ντομάτα. Ούτε λίγο ζαμπόν, ούτε τριμμένο τυράκι... Και το χειρότερο: ξηρά τροφή! Μπλιάξ...

Πόσα ν΄ αντέξει πια ο μέσος άνεργος τεμπελόσκυλος; Όχι άλλο κάρβουνο! Δεν ξέρω πως πρέπει να κινηθώ πλέον. Πρέπει να αντιδράσω. Σκέφτομαι να κατέβω σε απεργία διαμαρτυρίας για τα νέα μέτρα λιτότητας...

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

έξοδος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

το σαββατοκύριακό μου ήταν χάλια, η ζωή είναι απαίσια και η κοινωνία πουτάνα. Τους ανθρώπους τους μισώ, τους μισώ, τους μισώ!

Με βάζουνε στο αυτοκίνητο, με τραβολογάνε, με πάνε δήθεν βόλτες, με δένουν, με δείχνουν στους φίλους τους, απλώνουν χέρια πάνω μου, μου χαλάνε το χτένισμα, με πασπατεύουνε.... Αμάν πια! Έχει και η υπομονή τα όριά της.

Θα φύγω ρε! Θα το σκάσω απ΄ το παράθυρο! Να το ξέρετε...

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

nilif

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

κάτι περίεργο συμβαίνει στο σπίτι... Η Ηλίθια φαίνεται να με αγνοεί... Κάτι πήρε το αφτί μου για ένα πρόγραμμα NILIF, που κρατάει λέει δύο ολόκληρους μήνες...

εεεεε.....;;;;

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

κατάκτηση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

είναι μία ιστορική στιγμή... η στιγμή που πήραμε τον καναπέ! Μετά από μήνες προσπάθειας και αδιάκοπου αγώνα, τα κατάφερα! (εντάξει, βοήθησε και το Μαυροτσούκαλο λίγο...)


Οι άνθρωποι αναγνώρισαν την ήττα τους και αποσύρθηκαν ντροπιασμένοι στο κρεβάτι για φαγητό. Τσουτ... τσουτ... τσούτ...

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

εισβολή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

πέρασα την πιο δύσκολη εβδομάδα της ζωής μου. Εκεί λοιπόν που νόμιζα ότι θα χαίρω της αποκλειστικής προσοχής και φροντίδας των ανθρώπων καθόλη τη διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου, βρέθηκα να συγκατοικώ με το Μαυροτσούκαλο!

Το Μαυροτσούκαλο είναι ένα μπασμένο, χέστρικο νινί, μαλλιαρό και συφοριασμένο. Όλα την ώρα κοιμόταν, ξυνόταν και έχεζε. Από παιχνίδια δεν ήξερε τίποτα. Ούτε κυνηγητό, ούτε κρυφτό, ούτε δαγκωτό. Τίποτα. Νάδα. Α, και ήταν και θυληκό. Και τσιμπλιάρικο. Μόνο να ανεβαίνει στον καναπέ ΜΟΥ και να τον γεμίζει ψύλλους ήξερε...


Αυτή η Ηλίθια, η ψυχοπονιάρα το κουβάλησε, είμαι σίγουρος. Έτσι και εγώ φρόντισα να της δείξω τη δυσαρέσκειά μου με κάθε τρόπο. Απέφευγα τα χάδια της και την αγνοούσα επιδεικτικά! Βέβαια, εκείνη προσπαθούσε να με καλοπιάσει, μέχρι και κοκκάλες μου φέρανε.. Αλλά εγώ βράχος!

Ευτυχώς, κατάλαβαν σύντομα το λάθος τους και ξεφορτώθηκαν την μαυριδερή τριχόμπαλα. Είμαι και πάλι, ο ένας, μοναδικός και ανεπανάληπτος άρχοντας του καναπέ!

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

καρδιοπάθεια

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

καλά το είχα υποψιαστεί... Χθες πήγαμε στο γιατρό. Σε έναν καινούργιο γιατρό που έχει κλινική στο Μοσχάτο. Φερλέμης & κάτι κάτι λέγεται νομίζω. Ήταν πολύ ωραία κλινική, σύγχρονη και εξοπλισμένη και οι γιατροί με υποδέχτηκαν πολύ καλά.

Υπήρχε και ένας σκύλος στο ιατρικό τιμ, ο Scooby. Υποψιάζομαι βέβαια ότι δεν έχει σπουδάσει, αλλά είναι εμπειροτέχνης. Ο Scooby, λοιπόν, ήταν πολύ καλός και αμέσως με έκανε να νιώσω άνετα. Ό,τι δεν καταλάβαινα μου το εξηγούσε στη γλώσσα μου, πολύ απλά και κατανοητά.
Οι γιατροί λοιπόν της κλινικής, αφού με ακροάστηκαν, και με ξανα-ακροάστηκαν, και με ξανα-ματα-ακροάστηκαν, με όλα τα διαθέσιμα ψηφιακά, αναλογικά και ηλεκτρονικά μέσα, κατέληξαν ότι μάλλον έχω ένα πρόβλημα στην καρδούλα μου. Χάνει, λέει, μερικούς χτύπους. Με ρώταγαν αν κουράζομαι, αν λαχανιάζω, αν βήχω όταν τρέχω και άλλα τέτοια ...σαχλά.

Ρε, εμένα, ρε; Τον Ερρίκο τον Περδικούλη; Καρδιοπαθή;

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

χρατς

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

ανησυχώ... κάτι ύποπτο συμβαίνει, το νιώθω. Πνηχτές συζητήσεις, σκόρπια λόγια, συνθηματικές χειρονομίες... Κοιτάζονται μεταξύ τους και όλο "χρατς" και "χρουτς" λένε. Νομίζω ότι κινδυνεύει η σωματική μου ακεραιότητα.

Θα είμαι καλό παιδί, άριστος μαθητής! Μωρέεεεε, μή μου κόψετε τίποτα...

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

ζόρια

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

είμαι έξαλλος! Μα πάνε καλά;;; Τι θα πει "βρέχει καρέκλες"; 'Ανθρωπέ μου, κατουριέμαι, κ-α-τ-ο-υ-ρ-ι-έ-μ-α-ι, λέμε... Δε με νοιάζει πως θα βγεις έξω, δε με νοιάζει τι παπούτσια θα βάλεις;

Τι; Μόλις έκανες μπάνιο, Ψηλέ; Σιγά ρε τη μπούκλα...

Τι; Ξέχασε η Ηλίθια την ομπρέλα της στο αυτοκίνητο; Ωραία, πάμε μαζί να την πάρουμε. Να κατουρήσουμε κιόλας...

Όχι, δηλαδή, αν πάω εγώ να κατουρήσω στο κρεβάτι τους, μετά θα φταίω;

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

κλοπή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

διάβασα σήμερα ότι έκλεψαν μία σκυλίτσα από την αυλή του σπιτιού της. Δεν το χωράει ο νους μου... Γιατί κάποιος να κλέψει ένα σκυλάκι, ημίαιμο, που θα δυσκολευτεί πολύ να το πουλήσει, όταν υπάρχουν τόσα αδεσποτάκια στο δρόμο;;;

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

φήμη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

ακούγεται ότι η Ηλίθια έχει βάλει σκοπό της ζωής της τη δημιουργία ενός σκυλοπάρκου για αδέσποτα στο Δήμο Υμηττού. Και επειδή η Ηλίθια λέγεται ότι είναι πολύ καλή στη στοχοθεσία και στοχοεπίτευξη, ανυπομονώ να γνωρίσω τους καινούργιους μου φίλους!

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

θρίαμβος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

χθες έκανα το καλύτερο παιχνίδι της ζωής μου με τον Ψηλό! Μήνες τώρα έψαχνα μία ευκαιρία να τον αντιμετωπίσω στα ίσια, άντρας προς άντρα... και επιτέλους τα κατάφερα.

Με αριστοτεχνικούς χειρισμούς και μεγάλη μαεστρία κατάφερα να προσελκύσω το μεγαλόσωμο θήραμα στο επίπεδό μου (σ.σ. πάτωμα), όπου η υπεροχή μου ήταν αδιαμφισβήτητη. Αφού πολιόρκησα για ώρα το τριχωτό της κεφαλής του και του κατάφερα ζουμερές γλυψιές στα αυτιά (σλουρπ!), τον ανάγκασα να παραδοθεί...

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

ευωδιά

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

επιτέλους έβγαλα το κακό δοντάκι. Το ένα από τα δύο τουλάχιστον...



Τώρα τους φιλάω από την αριστερή μεριά, για να μη λένε ότι τάχα ζέχνει το στόμα μου...


Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

σχολείο

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

τώρα ξέρω που εξαφανίζεται η Ηλίθια κάθε πρωί! Πάει σε ένα μέρος κάτω από το βουνό, που έχει ένα παρκάκι απέναντι. Έχει πολλές άγνωστες μυρωδιές. Μα καλά, πόσοι σκύλοι υπάρχουν τελοσπάντων;

Λοιπόν, στο θέμα μας, πάει σε ένα μεγάλο σπίτι με πολλά δωμάτια και πολλά παράθυρα. Πουθενά όμως δεν είδα καναπέδες... Μα καλά, δεν πιάνεται ο κώλος τους όλη μέρα στην καρέκλα; Και αν θέλουν να πάρουν έναν υπνάκο, που πάνε;


Μάλλον οι κρεβατοκάμαρες θα είναι στο δεύτερο όροφο...

Εγώ είμαι στο πράσινο δωμάτιο με την κυρία Βίκυ. Η κυρία Βίκυ είναι πολύ καλή και μου είπε ότι θα μου φέρει και τα πιτσιρίκια της να παίξουμε!

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

μουρμούρα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

σήμερα το πρωί ήμουν γκρινιάρης... Αυτός ο Ψηλός έφυγε, πριν καν αρχίσει η Μενεγάκη! Δεν καταλαβαίνω γιατί με αφήνουν κάθε Δευτέρα μόνο μου το πρωί. Μα καλά δεν περνάμε ωραία το Σαββατοκύριακο; Δεν είναι ωραία που κάνουμε αγκαλίτσες και φιλάκια στον καναπέ; Θα τους θυμώσω!

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

ντροπή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

ντρέπομαι. Ντρέπομαι για την οικογενειά μου. Όχι την πραγματική. Η πραγματική μου οικογένεια σίγουρα πρέπει να ήταν πολύ καλή. Η μαμά μου θυμάμαι μου έλεγε ότι ο προπάππος μου ήταν περίφημος κυνηγός στις Άλπεις...
Για την ανάδοχη οικογένειά μου είναι που ντρέπομαι. Βγαίνουμε βόλτα και συναντώ τους αδέσποτους φίλους μου. Εκεί λοιπόν που τους έχω θαμπώσει με τις οσφρηρικές μου ικανότητες και το βλέπω στα μάτια τους ότι με θέλουν για αρχηγό του, η Ηλίθια αρχίζει να φωνάζει το όνομά μου, σα θείτσα. "Ερριιιιίκοοοοο, ερρρίίιιιιίκοοοοο, που είσαι; Ζουζουνεεεεέλο; Φατσουλάααακι μου; Ερρρίιιιικοοοο;;;

Εκείνες τις στιγμές κάνω πως δεν ακούω και εύχομαι να ανοίξει η γη να με καταπιεί! Μα καλά δε βλέπει ότι έχω μεγαλώσει; Μπορώ να γυρίσω και μόνος μου σπίτι. Τί είμαι; Κανένα παιδάκι;


Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

ανατριχίλα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

είναι γεγονός! Ο Alano Espanol ...



.... είναι ο Vinnie Jones των σκύλων!

μπιχλιμπίδια

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

μαθαίνω ότι η Ηλίθια στην καινούργια της δουλειά έχει κάθε μέρα νέα παιχνίδια. Το τελευταίο της απόκτημα περιγράφεται ως "magnetic clip dispenser" και μοιάζει κάπως έτσι:


Τώρα έχει επιφορτιστεί με το δύσκολο έργο της επιλογής αναλώσιμων από το plaisio.gr. Πρέπει να διαλέξει μολύβια, μαρκαδόρους, αυτοκόλλητα χαρτάκια σημειώσεων, κύβοι σημειώσεων κλπ.
Αχ, και να τα πιάσω στα δοντάκια μου!

μυστήριο

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

αυτή την Ηλίθια δεν την αγαπάω καθόλου! Χθες που είχαμε βγει μία μικρή δίωρη βολτίτσα να ξεμουδιάσουμε, συνάντησα κάτι φίλους μου, που συχνάζουν στη Μαρίνα Φαλήρου. Τον Ρεξ, τον Όουεν τον Ξανθομπάμπουρα (φτυστός ο Όουεν Γουίλσον σου λέω!) και τη Λευκή με το σπασμένο πόδι.


Εκεί λοιπόν που παίζαμε, εγώ άκουγα κάτι φωνές - που μία ξεμάκραιναν και μία πλησίαζαν - "εεε...Ρίκο! Ρίκο! Έλα... έλα είπα! Τι βλαμμένο που είσαι; Καλά, τον κουφό κάνεις; Ρίκο, ε,Ρίκο! Τι μαλ#$&^#ς που είσαι! Άμα σε πιάσω στα χέρια μου...., αχ!",
και σκεφτόμουνα ότι αυτός ο Ρίκος πρέπει να είναι μεγάλο κωλόπαιδο.
Μετά η Ηλίθια ήρθε και με άρπαξε από το κολλάρο και άρχισε να με βαράει χωρίς λόγο!

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

καταγωγή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

ιδού το κλάμπ των κοντοπόδαρων συγγενών μου: http://www.snlc.ch/


αναλαμπή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

μόλις είχα μία αναλαμπή: ο συμπαθέστατος Dr. James Wilson ήταν ο εύθραυστος νεαρός πρωταγωνιστής Neil Perry στον Κύκλο των Χαμένων Ποιητών!

ξυπνήματα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

δεν καταλαβαίνω τίποτα.... ανησυχώ.... Σήμερα το πρωί ο Ψηλός σηκώθηκε από τα χαράματα, ως συνήθως. Εγώ φυσικά τον γείωσα και συνέχισα να κοιμάμαι τ΄ ανάσκελα με τα πόδια ανοιχτά. Αλλά αμέσως μετά σηκώθηκε και η Ηλίθια! Και όχι μόνο σηκώθηκε, αλλά ντύθηκε, πλύθηκε, χτενίστηκε, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά..., και έφυγε!

Η Ηλίθια ποτέ δεν φεύγει πριν τις 11. Κάθεται μαζί μου στον καναπέ και βλέπουμε αγκαλιά την Ελένη (Μενεγάκη, η αγαπημένη μου!). Δεν ξέρω τι της συμβαίνει... Μήπως είναι άρρωστη; μήπως πήγε να δουλέψει στη φάμπρικα, για να μου αγοράζει μπριζολάκια; μήπως την πήρανε σκλάβα; μήπως είναι άρρωστη; βαριά;

Δηλαδή τώρα πρέπει να ξυπνάω και εγώ....;;;;


Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

μουσουδίτιδα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

αυτός ο σκυλός που με δάγκασε ήταν πολύ πολύ κακός! Πρήστηκε η μουσούδα μου (που δεν την λες και μικρή...) και έγινε σα μελιτζάνα φλάσκα!


Τώρα παίρνω αντιβίωση και αναρρώνω...

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

επιπολαιότητα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

δε φταίει κανένας άλλος... εγώ φταίω! Που είμαι τόσο κοινωνικός και καλόβολος και δεν κρίνω τα άλλα σκυλάκια από την εξωτερική τους εμφάνιση. Όπως, επίσης, δεν κρίνω το γεγονός ότι μπορεί να γρυλίζουν, να μου δείχνουν τα δόντια τους ή να γυαλίζει το ... μάτι τους.

Όταν πλησιάζω ένα σκύλο δύο φορές το μπόι μου και αυτός ανατσουτσουρώνεται, σκέφτομαι "αχ, τον καημένο, κρυώνει!". Όταν πλησιάζω έναν σκύλο που τρέμει το πανωχείλι του και τρίζει τα δόντια του, σκέφτομαι "αχ, τον καψερό, έχει Πάρκινσον!". 'Οταν πλησιάζω ένα σκύλο τσουρομαδημένο απ΄ τους σκυλοκαβγάδες, σκέφτομαι "προχωρημένη δερματοπάθεια".

Γι αυτό και η Ηλίθια μου λέει πως είμαι Χαιβάνι και σήμερα το πρωί με ένας παλιόσκυλος με δάγκωσε στη μουρίτσα μου.... Σνιφ!


Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

σοκ

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

έχω πάθει σοκ και δέος! Μόλις ανακάλυψα ότι μπορεί να είμαι τελικά ένας Μικρός (Ελβετικός) Ιχνηλάτης της Βέρνης.


Πάω να ψάξω λίγο τα γονίδιά μου και θα επανέλθω...

μετακόμιση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

υποψιάζομαι (γιατί είμαι γάτα εγώ!) ότι η Ηλίθια ψάχνει για νέο σπίτι. Ελπίζω να γνωρίζει ότι έχω κάποιες ελάχιστες απαιτήσεις, προκειμένου να δώσω τη συγκατάθεσή μου...

1. να έχει άπλα και κήπο και δέντρα


 4. τα δέντρα να βγάζουν μπριζολίδια, αντί για μούσμουλα



3. να μου φτιάξουν μία φυσική λιμνούλα που να μαζεύει διψασμένα πουλάκια



5. τα πουλιά να είναι χαζά, και να κάθονται να τα πιάσω!