Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

πύλος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
παρότι δεν έχω μέτρο σύγκρισης, πιστεύω ότι ήταν τα πιο όμορφα Χριστούγεννα της ζωής μου! Με τη θετή οικογένειά μου περάσαμε παραδοσιακά:
Πήγαμε στην Πύλο, όπου είχε 20 βαθμούς Κελσίου, και όλοι έλεγαν ότι τους θύμιζε Πάσχα. Δεν ξέρω τι είναι αυτό το ...Πάσχα, αλλά αν μοιάζει με τα Χριστούγεννα, ανυπομονώ να ΄ρθει!

Στην Πύλο ήταν πολύ ωραία, γιατί ο Ψηλός είχε κουβαλήσει και τους φίλους τους, για να γιορτάσουν όλοι μαζί την Έλευση του Θεανθρώπου. Έτσι κυκλοφορούσαμε παντού μπουλουκηδόν, εγώ και τα εννέα δίποδα του εορταστικού pack μου. Βέβαια ορισμένες φορές ήταν δύσκολο να τους οργανώσω (γιατί ήταν και ασυνεννόητοι...), αλλά σε γενικές γραμμές έμεινα πολύ ικανοποιημένος από την ηγεσία μου.

Η καλύτερη στιγμή των φετινών γιορτών ηταν πιστεύω η επίσκεψή μας στον Καταρράκτη Καλάμαρη. Για να φτάσουμε εκεί ακολουθήσαμε ένα μονοπάτι άπειρου φυσικού κάλλους, αλλά περιορισμένου διαθέσιμου ύψους. Φυσικά ο Ψηλός δεν πτοήθηκε, αλλά για ακόμα μία φορά απέδειξε ότι είναι πολύ φλέξυ τύπος.

Τα νερά της λιμνούλας ήταν κάπως πιο θολά, απ΄ ότι φαίνεται στην φώτο, αλλά αυτό δεν εμπόδισε την Ηλίθια να πέσει για μία "βουτίτσα". Είναι ακόμα μικρή και επιπόλαια, αλλά με τον καιρό θα σιάξει...

Η χειρότερη στιγμή των γιορτών ήταν εκείνη που ο Ψηλός και η Ηλίθια συνεργός του με πέταξαν επίτηδες - το τονίζω - στη θάλασσα και κράτησε μία αιωνιότητα, μέχρι να καταφέρω να βγω σώος και καταπουντιασμένος στην ακτή.
 
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο...

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

βελτιστοποίηση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα είμαι στεναχωρημένος, γιατί η Ηλίθια με μάλωσε άδικα! Εγώ δεν έκανα τίποτα κακό...
Ίσα ίσα ήμουν πολύ πρόθυμος για παιχνίδια και κουνούσα ουρίτσα. Είμαι σίγουρος ότι έβαλα τα δυνατά μου να την ευχαριστήσω γιατί, όταν μου πέταξε το παιχνίδι μου από τον καναπέ, εγώ τσακίστηκα να το πιάσω. Μάλιστα, επειδή είμαι και πολύ έξυπνος, διάλεξα τη συντομότερη δυνατή διαδρομή...

...που τελείως συμπτωματικά έτυχε να περνάει από πάνω της, την ώρα που κρατούσε μία κούπα καφέ...

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

αφύπνιση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
αυτός ο Ψηλός έχει βαλθεί να με ξεκάνει! Κάθε πρωί με ξυπνάει από τις 6:30. Μάλλον πρέπει να είναι βαρύκοος, ο καψερός, γιατί βάζει 5 ξυπνητήρια μέχρι να καταφέρει να σηκωθεί! Και καλά η Ηλίθια που κοιμάται σα βόιδι, δεν καταλαβαίνει τίποτα... Εγώ όμως τι φταίω να πετιέμαι από τον ύπνο μου κάθε 7 λεπτά;
Προχθές μάλιστα έκανε και παράπονα (!), γιατί, λέει, δε σηκώνομαι πια το πρωί. Μαααααάλιστα....Τίποτα άλλο; Μήπως να σου φέρνω και τον καφέ σου; Πώς τον προτιμάς;

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

επιστροφή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
γύρισα σπίτι.


Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

απόδραση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
αν μετράω καλά (γιατί με τόσο ύπνο εύκολα χάνεις το μέτρημα) έρχεται σαββατοκύριακο. Ωστόσο δεν έχω αντιληφθεί κανενός είδους εκδρομική προετοιμασία. Θα πρέπει να ξέρουν ότι αν δεν με πάνε πουθενά, έχω καταστρώσει σχέδιο απόδρασης.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

διάταση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
κάτι μου λέει ότι η ώρα της βόλτας πλησιάζει... Ας αρχίσω να κάνω ζέσταμα και διατάσεις...
 

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

ανακάλυψη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
χθες με είχε πιάσει μία απίστευτη ανία. Ένιωθα πως η ώρα δεν περνάει με τίποτα... Έπαιξα λίγο με το μπαλάκι μου, μάσησα τα παιχνίδια μου, κοιμήθηκα, ξύπνησα, ήπια λίγο νερό, γάβγισα ένα σκύλο που πέρναγε κάτω από το μπαλκόνι... Βαρεμάρα....
Μέχρι που ανακάλυψα ένα νέο φανταστικό παιχνίδι, και ιδού το αποτέλεσμα:

Τώρα μάλιστα! Η διαμονή στο σπίτι έγινε πραγματική διασκέδαση!

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

τριχόπτωση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα νιώθω λιιιίγο καλύτερα, μαλλόν θα ζήσω. Καραφλός ίσως, αλλά θα ζήσω... Ναι, ναι, καραφλός. Τις τελευταίες μέρες παρατηρώ μία εντονότατη τριχόπτωση.

Η Ηλίθια δεν προλαβαίνει να τινάζει τα σκεπάσματα και να πηγαίνει τα αυτοκίνητα για πλύσιμο. Πιστεύω ότι έχει γίνει γραφική... Και αν κρίνω από τις δολοφονικές ματιές που μου ρίχνει, δεν το διασκεδάζει ιδιαίτερα. "Μηηηηηή! Όχι, εκεί... Μην ακουμπάς, μην κουνιέσαι, μην ανεβαίνεις, μην κατεβαίνεις... μην πλησιάζεις!"
Γούστο θα ΄χει στο τέλος να μου απαγορέψει να ανεβαίνω στον καναπέ ΜΟΥ...

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

γρίπη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σου γράφω από το κρεβάτι του πόνου. Σήμερα, δεν είμαι καλά. Ξύπνησα κουρασμένος και ανόρεχτος. Να σκεφτείς, μου έβαλε η Ηλίθια παριζάκι για να με καλοπιάσει και εγώ ούτε καν κουνήθηκα....

Νομίζω πως έχω πουντιάσει από τα πολλά μπάνια που με έκαναν το σ/κ. Λες και δεν είχαν ξαναδει λασπωμένο σκύλο ξανά στη ζωή τους...
Μόνο να κοροιδεύουν τον Προκόπη για την καινούργια κάπα του ξέρουν! Μακάρι να είχα και εγώ ένα ρουχαλάκι να βάλω επάνω μου..., μπρρρρ....

Από χθες το μεσημέρι δεν αισθανόμουν καλά. Είχα ένα ανακάτεμα στο στομάχι μου... ώσπου ξέρασα σε 5 διαφορετικά σημεία. Δυστυχώς, όλα στην κουζίνα, γιατί δεν πρόλαβα να πάω στην τουαλέτα, ως όφειλα.

Ελπίζω τουλάχιστον να γυρίσουν γρήγορα να μου βάλουν θερμόμετρο, γιατί νομίζω ότι με πιάνουν ρίγη, μπρρρρ.... Μάλλον ανεβάζω πυρετό, δεν ξέρω, δεν είμαι καλά... Λες να είναι η νέα γρίπη;


Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

καταγωγή

Σήμερα ανακάλυψα εδώ τη σημασία του ονόματός μου...

Ερρίκος, Έρρικα: σκανδιναβικής προέλευσης όνομα που σημαίνει «αρχηγός», «δυνατός άντρας».
Το όνομα αυτό δίνει στον άντρα έναν ανοιχτό και κεφάτο χαρακτήρα. Η γυναίκα είναι πιο συνεσταλμένη και πολύ φιλάρεσκη. Κι οι δυο έχουν κοινωνικές φιλοδοξίες και δεν λείπουν απʼ τις συγκεντρώσεις.

Ελπίζω να το διαβάσει ο Ψηλός που ζηλεύει τις κοινωνικές μου δεξιότητες (και να σκάσει από τη ζήλια του!). Δε σε χάλασε ψαρούλη που είμαι φτιαγμένος για σουαρέ και ρεβεγιόνς...

δημοσιότητα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Ακούω συνέχεια τις αποτυχημένες προσπάθειες των δημοσιογράφων να παρουσιάζουν τα διάσημα ζευγάρια της σοου μπιζ με ένα όνομα, π.χ. Μπραντζελίνα, Τομκατ, κ.λ.π.

Ειδικά το πρώτο - με τα λίγα ελληνικά που καταλαβαίνω - δεν φτάνει που είναι κακόηχο, πέφτει και θύμα κακομεταχείρισης. Η Ηλίθία για παράδειγμα, που είναι μεγάλο ψώνιο και παρακολουθεί σοου μπιζ, για πολύ καιρό τους έλεγε "Μπραντζολίνα". Από το Μπραντ και το Τζολί, προφανώς. Το χειρότερο ήταν τότε που είχαν γεννήσει το μικρό "Μπραντζολάκι".

Από το Μπραντ και το φραντζολάκι, προφανώς.

Αχ, ζω για τη μέρα που ο Ψηλός και η Ηλίθια θα γίνουν διάσημοι, και ο κόσμος θα τους γνωρίζει ως "Ψιλοηλίθια".

φτερουγίσματα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
χθες συνέβη το εξής αναπάντεχο: αντι να φύγει η Ηλίθια το πρωί και να με κλειδώσει σπίτι, με πήρε μαζί της και πήγαμε στη Χαλκίδα. Αφού τελειώσαμε τις υποχρεώσεις μας (ΙΚΑ, ΑΜΚΑ, ΣΥΚΑ, κλπ.) πήγαμε στον Αγ. Νικόλαο, την κεντρική πλατεία της πόλης.
Εκεί έχει ένα μεγάαααλο μαρμάρινο νερόλακο που εκτοξεύει νερό με πίεση. Γύρω του μαζεύονται αυτοί οι φτερωτοί αρουραίοι. Φυσικά, δεν έμεινα με σταυρωμένα πόδια, αλλά πλησίασα ύπουλα, "ζύγισα" τον αντίπαλο και εξαπέλησα την επίθεσή μου. Θρίαμβος!

Όλε! Όλε! Όλε!

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

τούμπα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
πολλή πλάκα! Χθες είχα βγάλει βόλτα την ηλίθια στο πάρκο του Σεφ. Εκεί βρήκα το φίλο μου, το Μαύρο, και κάναμε τρελό παιχνίδι: τρέξιμο, πάλεμα, δάγκώματα, ποιος θα βάλει τον άλλο κατω...
Κάποια στιγμή μπήκαμε σε ένα περιφραγμένο γηπεδάκι και η Ηλίθια μας ακολούθησε. Έκανε μερικά επιτόπια αλματάκια και μετά άρχισε να τρέχει. Δηλαδή τι να τρέχει; Σε αργή κίνηση πήγαινε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Που λες, εκεί που ξεκίνησε να τρέχει, μπαμ!, σκάει πάνω της ο Μαύρος από το πλάι, και πάρτην κάτω!
Χα, χα, είχε πολλή πλάκα! Δεν είχα ξαναδεί κανέναν να σκάει κάτω με το γόνατο.
Πάω από πάνω της να δω αν είναι καλά, μυξόκλαιγε... Δεν έδειχνε να καταλαβαίνει τι της συναίβει. Στην αρχή τα έβαλε μαζί μου, μετά με το φίλο μου το Μαύρο, αλλά στο τέλος φιλιώσανε.

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

αγανάκτηση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
έχει και η υπομονή τα όριά της! Εντάξει, είπαμε, είμαι ένας ανοιχτόμυαλος και προοδευτικός ηγέτης, αλλά αυτό το pack ώρες ώρες με βγάζει απ΄τη γούνα μου.

Για παράδειγμα ο Ψηλός... ολημερίς σουρτουκεύει και όταν γυρίζει από τα κακόφημα μέρη που γυρνάει, ψυθιρίζει προστυχόλογα ("U sexy mothafucka!") στο αυτί μου - γεγονός που μου προκαλεί απίστευτη συστολή. Δεν φτάνει που έχει κακή διαγωγή, είναι και ξερόλας! 

Χθες προσπάθησα να του εξηγήσω από που βγαίνει η φάβα, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να πολτοποιούν το όσπριο της αρεσκείας τους (και ότι όταν δεν του αρέσει δεν είναι σωστό να το φτύνει - με κάνει ρεζίλι στις ταβέρνες).

Μάταιος κόπος! Στύλωσε τα ποδαράκια του στο πάτωμα και άρχισε τη μιρλίτσα. "Όχι, όχι, όχι! στο χωριό μου εμείς έχουμε λαθούρι και είναι κόκκινο!". Για να κλείσουμε λοιπόν το θέμα της φάβας - που σκασίλα μου και αν έπεφτε ακρίδα - παραθέτω ένα απόσπασμα από επίσημο έγγραφο αναρμόδιου υπουργείου:


Ι. Φυτικό υλικό: Η πρώτη ύλη για την παραγωγή της «Φάβας Σαντορίνης» χρησιμοποιείται αποκλειστικά το φυτικό είδος (Lathyrus clymenum L.). [...]
Το φυτικό αυτό είδος είναι πέραν κάθε αμφιβολίας διαφορετικό από τα κατεξοχήν χρησιμοποιούμενα στην υπόλοιπη Ελλάδα φυτικά είδη για την παραγωγή φάβας (λαθούρι-Lathyrus sativus  L., ωχροί-Lathyrus Ochrus, L., κουκιά-Vicia faba L.) 



Α, υπάρχει και κόκκινο μπιζέλι... Lathyrus cicera (Red Pea)