Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Τώρα που λείπουν για τις δουλειές τους μπορώ να σου εκμυστηρευτώ το σκηνικό φρίκης που έζησα εχθές το βράδυ. Κοιμόμουν, λοιπόν, στον καναπέ, όπως συνήθως, ξαπλωμένος ανάμεσα στον ψηλό και την ηλίθια. Κοιμόμουν βαριά, γιατί έιχα κουραστεί με τις εκλογές, τα ταξίδια, κλπ. Ίσως να ροχάλιζα, κιόλας, λίγο. Δεν το κάνω επίτηδες, μάλλον έχω κρεατάκια...
Τέλοσπάντων, εκεί, λοιπόν, που κοιμόμουν ανέμελα κι ονειρευόμουν κοψίδια, ο ψηλός πετάγεται πάνω και αρχίζει να φωνάζει, κουνώντας έντονα το χέρι του στον αέρα. Κοιτάζω γύρω μου... κόκκινα ζουμιά παντού! Στο πάτωμα, στον καναπέ, στα ρούχα του...
Η ηλίθια είχε σαστίσει και κοίταζε έντρομη. Μετά μάζεψε ένα μαχαίρι από κάτω. Υποψιάζομαι ότι το έκανε για να τον εκδικηθεί. Νομίζω ότι τον ζηλεύει, γιατί του έχω αδυναμία. Και τώρα που το σκεφτομαι, ορισμένες φορές, όταν είναι στο κρεβάτι, της μιλάει πραγματικά άσχημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου