εκδρομή 2

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

γύρισα από την εκδρομή μου που ήταν.................... καταπληκτικοφανταστικοτρομερή! Όλες οι μέρες ήταν υπέροχες, δεν ξέρω από που να αρχίσω.

Κατ΄αρχήν να σου πω ότι έμενα σε σπίτι με μαρμάρινη αυλή και ...κήπο! Έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να ξεδιπλώσω το πλούσιο εικαστικό ταλέντο μου. Οραματίστηκα την αυλή ως ένα μεγάλο λευκό καμβά, τον οποίο αρχικά γέμισα με λασπωμένες πατημασιές και στη συνέχεια στόλισα με κομματάκια από κομμένα λουλούδια, σπασμενα κλαδάκια, και μισομασημένα φύλλα. Περιττό να πως  οι δικοί μου (...όσο και οι συγγενείς του Ψηλού που μοιράζονταν μαζί μας την αυλή) ενθουσιάστηκαν με το ταλέντο μου και κάθε μέρα φρόντιζαν να μου έχουν ένα καινούργιο καθαρό τελάρο για να απλώσω τις δημιουργίες μου. 

Δυο μέρες, Κυριακή και Δευτέρα, πήγαμε σε ένα τ-έ-λ-ε-ι-ο μέρος στο βουνό, που λέγεται "Αρβανίτσα". Δεν ξέρω λεπτομέρειες που ακριβώς βρίσκεται (γιατί συνήθως κοιμάμαι στη διαδρομή), αλλά νομίζω ότι βρίσκεται κάπου κοντά στη Λειβαδιά, γιατί κάτι άκουσα να λένε για ωραίο σουβλάκι... Στην Αρβανίτσα λοιπόν έχει πράσινα λιβάδια, με γρασίδια, και νερόλακους γεμάτους λάσπη, και μονοπάτια που περνούν μέσα από ελατόδασος, και αυτοσχέδιες ψησταριές που σκορπούν μια ευωδία από ψητό στον αέρα! Με άλλα λόγια , πιστεύω είναι ο Παράδεισος. Για πάρτε μία ιδέα...

Το μόνο κακό της Αρβανίτσας ήταν ότι μόλις γυρίζαμε σπίτι με έχωναν στη μπανιέρα μέχρι να μουλιάσω... Μάταια προσπαθούσα να τους πείσω με λογικά επιχειρήματα ότι ένα γρήγορο μπάνιο εξοικονομεί νερό, ενέργεια και χρόνο. Τους ανέφερα ακόμη και περιστατικά που ένα γρήγορο μπάνιο μπορεί να σώσει ζωές (true story)!


1ον:

2ον:

3ον:

Χαμένος κόπος... ήταν ανένδοτοι.