αγανάκτηση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
έχει και η υπομονή τα όριά της! Εντάξει, είπαμε, είμαι ένας ανοιχτόμυαλος και προοδευτικός ηγέτης, αλλά αυτό το pack ώρες ώρες με βγάζει απ΄τη γούνα μου.

Για παράδειγμα ο Ψηλός... ολημερίς σουρτουκεύει και όταν γυρίζει από τα κακόφημα μέρη που γυρνάει, ψυθιρίζει προστυχόλογα ("U sexy mothafucka!") στο αυτί μου - γεγονός που μου προκαλεί απίστευτη συστολή. Δεν φτάνει που έχει κακή διαγωγή, είναι και ξερόλας! 

Χθες προσπάθησα να του εξηγήσω από που βγαίνει η φάβα, ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να πολτοποιούν το όσπριο της αρεσκείας τους (και ότι όταν δεν του αρέσει δεν είναι σωστό να το φτύνει - με κάνει ρεζίλι στις ταβέρνες).

Μάταιος κόπος! Στύλωσε τα ποδαράκια του στο πάτωμα και άρχισε τη μιρλίτσα. "Όχι, όχι, όχι! στο χωριό μου εμείς έχουμε λαθούρι και είναι κόκκινο!". Για να κλείσουμε λοιπόν το θέμα της φάβας - που σκασίλα μου και αν έπεφτε ακρίδα - παραθέτω ένα απόσπασμα από επίσημο έγγραφο αναρμόδιου υπουργείου:

Ι. Φυτικό υλικό: Η πρώτη ύλη για την παραγωγή της «Φάβας Σαντορίνης» χρησιμοποιείται αποκλειστικά το φυτικό είδος (Lathyrus clymenum L.). [...]

Το φυτικό αυτό είδος είναι πέραν κάθε αμφιβολίας διαφορετικό από τα κατεξοχήν χρησιμοποιούμενα στην υπόλοιπη Ελλάδα φυτικά είδη για την παραγωγή φάβας (λαθούρι-Lathyrus sativus  L., ωχροί-Lathyrus Ochrus, L., κουκιά-Vicia faba L.) 

Α, υπάρχει και κόκκινο μπιζέλι... Lathyrus cicera (Red Pea)