δε φταίει κανένας άλλος... εγώ φταίω! Που είμαι τόσο κοινωνικός και καλόβολος και δεν κρίνω τα άλλα σκυλάκια από την εξωτερική τους εμφάνιση. Όπως, επίσης, δεν κρίνω το γεγονός ότι μπορεί να γρυλίζουν, να μου δείχνουν τα δόντια τους ή να γυαλίζει το ... μάτι τους.
Όταν πλησιάζω ένα σκύλο δύο φορές το μπόι μου και αυτός ανατσουτσουρώνεται, σκέφτομαι "αχ, τον καημένο, κρυώνει!". Όταν πλησιάζω έναν σκύλο που τρέμει το πανωχείλι του και τρίζει τα δόντια του, σκέφτομαι "αχ, τον καψερό, έχει Πάρκινσον!". 'Οταν πλησιάζω ένα σκύλο τσουρομαδημένο απ΄ τους σκυλοκαβγάδες, σκέφτομαι "προχωρημένη δερματοπάθεια".
Γι αυτό και η Ηλίθια μου λέει πως είμαι Χαιβάνι και σήμερα το πρωί με ένας παλιόσκυλος με δάγκωσε στη μουρίτσα μου.... Σνιφ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου