Τρίτη 20 Απριλίου 2010

ιδιοκτησία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σήμερα το πρωί, κατά την πρωινή μου βόλτα, μάρκαρα διακριτικά τον Ψηλό. Για να ξέρουν τα άλλα σκυλάκια ότι είναι δικός μου!

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

ανία. ξανά

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
βαριέμαι...

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

βουτιά

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
άλλος έχει τ΄ όνομα και άλλος έχει τη χάρη. Βλέπω καμιά φορά στην τηλεόραση αυτή τη σκύλα, τη Σαρδέλα, και τη λυπάμαι. Τη βλέπω έτσι ήρεμη να κάθεται και πιστεύω ότι έχει πάρει ναρκωτικά.

Αν ψάχνουμε ένα σκύλο, ο οποίος πραγματικά μυρίζει θάλασσα και αρμύρα, αυτός είμαι εγώ! Αν ψάχνουμε ένα σκύλο που δεν φοβάται τον ήλιο και τ΄ αλάτι, αυτός είμαι εγώ! Ο Ερρικούλης, ο Μπαρμπούνης ο θαλασσινός, ο εξερευνητής των θαλασσών, ο φόβος και ο τρόμος των βυθών...

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

πόλεμος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
τέρμα ο Ερρίκος, ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου... Πλέον, οι δίποδοι υποτακτικοί μου, θα μου απευθύνονται με σκυφτό το κεφάλι, γιατί είμαι ο ...Τζέκης Χαν των σκύλων!

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

παγκάκι

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
σε εμάς τα σκυλούνια αρέσει η απλότητα. Ιδού το παγκάκι που επέλεξα για να επιπλώσει την πόλη. Χωρίς φιοριτούρες και τζιριντζάντζουλες...

αυτογνωσία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
το Σάββατο που μας πέρασε πήγαμε μία βολτίτσα στην Πάρνηθα να ...ξεμουδιάσουμε. Μα καλά, πόσο κούκλος είμαι;;;

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

φιλοξενία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
φολς αλαρμ, που θα΄ λεγε και η βρετανίδα μητέρα μου. Η μαυροκέφαλη δεν είναι επίσημο μέλος της οικογένειας, αλλά φιλοξενούμενη. Τη φιλοξενούμε στον καναπέ ΜΑΣ, μέχρι να βρεθεί ένα καλό σπιτάκι και γι αυτή την καψερούλα.

Η αλήθεια είναι ότι τώρα που έμαθα ότι θα φύγει την συμπαθώ κάπως περισσότερο... Είναι ήσυχη, φρόνιμη, δε μπλέκεται στα πόδια μου, δε τρώει το φαί μου. Δεν είναι ενοχλητικιά....

Θα ρωτήσω και στο πάρκο τους φίλους μου, μήπως ξέρουν κανέναν που να θέλει σκυλίτσα! Αντε, ούστ, τα μπογαλάκια της, και σ΄ άλλη παραλία...

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

μαυροκέφαλη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
οι μέρες της βασιλείας μου, φαίνεται πως περάσαν ανεπιστρεπτί... Είμαι πλέον ένα έκπτωτος μονάρχης. Ένας φτωχός και μόνος καου-μπόυς...

Από τότε που μου κουβάλησαν σπίτι τη Λιζούλα, γιατί ήθελα, λέει, μία αδερφούλα, έχω βυθιστεί στη θλίψη. Μαύρισε η διάθεσή μου. Να, σαν το κεφάλι της μαυροκέφαλης έγινε...

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

άραγμα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
κωλοπιάστηκα πάλι χθες. Ύπνος ήταν αυτός στην καρέκλα του ψηλού ή ταλαιπώρια; Ούτε να ξαπλώσω μπορούσα, ούτε να κουνηθώ, τα ροδάκια κάνανε όλη την ώρα σκούικι-σκούικι και αυτό το συνθετικό δέρμα ιδρώνει τη γούνα μου... Πάρε ρε τσίπη Ψηλέ μία la-z boy να χουμε ν΄ αράζουμε!