πέρασα την πιο δύσκολη εβδομάδα της ζωής μου. Εκεί λοιπόν που νόμιζα ότι θα χαίρω της αποκλειστικής προσοχής και φροντίδας των ανθρώπων καθόλη τη διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου, βρέθηκα να συγκατοικώ με το Μαυροτσούκαλο!
Το Μαυροτσούκαλο είναι ένα μπασμένο, χέστρικο νινί, μαλλιαρό και συφοριασμένο. Όλα την ώρα κοιμόταν, ξυνόταν και έχεζε. Από παιχνίδια δεν ήξερε τίποτα. Ούτε κυνηγητό, ούτε κρυφτό, ούτε δαγκωτό. Τίποτα. Νάδα. Α, και ήταν και θυληκό. Και τσιμπλιάρικο. Μόνο να ανεβαίνει στον καναπέ ΜΟΥ και να τον γεμίζει ψύλλους ήξερε...
Αυτή η Ηλίθια, η ψυχοπονιάρα το κουβάλησε, είμαι σίγουρος. Έτσι και εγώ φρόντισα να της δείξω τη δυσαρέσκειά μου με κάθε τρόπο. Απέφευγα τα χάδια της και την αγνοούσα επιδεικτικά! Βέβαια, εκείνη προσπαθούσε να με καλοπιάσει, μέχρι και κοκκάλες μου φέρανε.. Αλλά εγώ βράχος!
Ευτυχώς, κατάλαβαν σύντομα το λάθος τους και ξεφορτώθηκαν την μαυριδερή τριχόμπαλα. Είμαι και πάλι, ο ένας, μοναδικός και ανεπανάληπτος άρχοντας του καναπέ!
Xaxaxaxa!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό!
Ροζίνα