Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

φήμη

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

ακούγεται ότι η Ηλίθια έχει βάλει σκοπό της ζωής της τη δημιουργία ενός σκυλοπάρκου για αδέσποτα στο Δήμο Υμηττού. Και επειδή η Ηλίθια λέγεται ότι είναι πολύ καλή στη στοχοθεσία και στοχοεπίτευξη, ανυπομονώ να γνωρίσω τους καινούργιους μου φίλους!

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

θρίαμβος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

χθες έκανα το καλύτερο παιχνίδι της ζωής μου με τον Ψηλό! Μήνες τώρα έψαχνα μία ευκαιρία να τον αντιμετωπίσω στα ίσια, άντρας προς άντρα... και επιτέλους τα κατάφερα.

Με αριστοτεχνικούς χειρισμούς και μεγάλη μαεστρία κατάφερα να προσελκύσω το μεγαλόσωμο θήραμα στο επίπεδό μου (σ.σ. πάτωμα), όπου η υπεροχή μου ήταν αδιαμφισβήτητη. Αφού πολιόρκησα για ώρα το τριχωτό της κεφαλής του και του κατάφερα ζουμερές γλυψιές στα αυτιά (σλουρπ!), τον ανάγκασα να παραδοθεί...

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

ευωδιά

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

επιτέλους έβγαλα το κακό δοντάκι. Το ένα από τα δύο τουλάχιστον...



Τώρα τους φιλάω από την αριστερή μεριά, για να μη λένε ότι τάχα ζέχνει το στόμα μου...


Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

σχολείο

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

τώρα ξέρω που εξαφανίζεται η Ηλίθια κάθε πρωί! Πάει σε ένα μέρος κάτω από το βουνό, που έχει ένα παρκάκι απέναντι. Έχει πολλές άγνωστες μυρωδιές. Μα καλά, πόσοι σκύλοι υπάρχουν τελοσπάντων;

Λοιπόν, στο θέμα μας, πάει σε ένα μεγάλο σπίτι με πολλά δωμάτια και πολλά παράθυρα. Πουθενά όμως δεν είδα καναπέδες... Μα καλά, δεν πιάνεται ο κώλος τους όλη μέρα στην καρέκλα; Και αν θέλουν να πάρουν έναν υπνάκο, που πάνε;


Μάλλον οι κρεβατοκάμαρες θα είναι στο δεύτερο όροφο...

Εγώ είμαι στο πράσινο δωμάτιο με την κυρία Βίκυ. Η κυρία Βίκυ είναι πολύ καλή και μου είπε ότι θα μου φέρει και τα πιτσιρίκια της να παίξουμε!

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

μουρμούρα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

σήμερα το πρωί ήμουν γκρινιάρης... Αυτός ο Ψηλός έφυγε, πριν καν αρχίσει η Μενεγάκη! Δεν καταλαβαίνω γιατί με αφήνουν κάθε Δευτέρα μόνο μου το πρωί. Μα καλά δεν περνάμε ωραία το Σαββατοκύριακο; Δεν είναι ωραία που κάνουμε αγκαλίτσες και φιλάκια στον καναπέ; Θα τους θυμώσω!

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

ντροπή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

ντρέπομαι. Ντρέπομαι για την οικογενειά μου. Όχι την πραγματική. Η πραγματική μου οικογένεια σίγουρα πρέπει να ήταν πολύ καλή. Η μαμά μου θυμάμαι μου έλεγε ότι ο προπάππος μου ήταν περίφημος κυνηγός στις Άλπεις...
Για την ανάδοχη οικογένειά μου είναι που ντρέπομαι. Βγαίνουμε βόλτα και συναντώ τους αδέσποτους φίλους μου. Εκεί λοιπόν που τους έχω θαμπώσει με τις οσφρηρικές μου ικανότητες και το βλέπω στα μάτια τους ότι με θέλουν για αρχηγό του, η Ηλίθια αρχίζει να φωνάζει το όνομά μου, σα θείτσα. "Ερριιιιίκοοοοο, ερρρίίιιιιίκοοοοο, που είσαι; Ζουζουνεεεεέλο; Φατσουλάααακι μου; Ερρρίιιιικοοοο;;;

Εκείνες τις στιγμές κάνω πως δεν ακούω και εύχομαι να ανοίξει η γη να με καταπιεί! Μα καλά δε βλέπει ότι έχω μεγαλώσει; Μπορώ να γυρίσω και μόνος μου σπίτι. Τί είμαι; Κανένα παιδάκι;


Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

ανατριχίλα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

είναι γεγονός! Ο Alano Espanol ...



.... είναι ο Vinnie Jones των σκύλων!

μπιχλιμπίδια

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

μαθαίνω ότι η Ηλίθια στην καινούργια της δουλειά έχει κάθε μέρα νέα παιχνίδια. Το τελευταίο της απόκτημα περιγράφεται ως "magnetic clip dispenser" και μοιάζει κάπως έτσι:


Τώρα έχει επιφορτιστεί με το δύσκολο έργο της επιλογής αναλώσιμων από το plaisio.gr. Πρέπει να διαλέξει μολύβια, μαρκαδόρους, αυτοκόλλητα χαρτάκια σημειώσεων, κύβοι σημειώσεων κλπ.
Αχ, και να τα πιάσω στα δοντάκια μου!

μυστήριο

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

αυτή την Ηλίθια δεν την αγαπάω καθόλου! Χθες που είχαμε βγει μία μικρή δίωρη βολτίτσα να ξεμουδιάσουμε, συνάντησα κάτι φίλους μου, που συχνάζουν στη Μαρίνα Φαλήρου. Τον Ρεξ, τον Όουεν τον Ξανθομπάμπουρα (φτυστός ο Όουεν Γουίλσον σου λέω!) και τη Λευκή με το σπασμένο πόδι.


Εκεί λοιπόν που παίζαμε, εγώ άκουγα κάτι φωνές - που μία ξεμάκραιναν και μία πλησίαζαν - "εεε...Ρίκο! Ρίκο! Έλα... έλα είπα! Τι βλαμμένο που είσαι; Καλά, τον κουφό κάνεις; Ρίκο, ε,Ρίκο! Τι μαλ#$&^#ς που είσαι! Άμα σε πιάσω στα χέρια μου...., αχ!",
και σκεφτόμουνα ότι αυτός ο Ρίκος πρέπει να είναι μεγάλο κωλόπαιδο.
Μετά η Ηλίθια ήρθε και με άρπαξε από το κολλάρο και άρχισε να με βαράει χωρίς λόγο!

Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

καταγωγή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

ιδού το κλάμπ των κοντοπόδαρων συγγενών μου: http://www.snlc.ch/


αναλαμπή

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

μόλις είχα μία αναλαμπή: ο συμπαθέστατος Dr. James Wilson ήταν ο εύθραυστος νεαρός πρωταγωνιστής Neil Perry στον Κύκλο των Χαμένων Ποιητών!

ξυπνήματα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

δεν καταλαβαίνω τίποτα.... ανησυχώ.... Σήμερα το πρωί ο Ψηλός σηκώθηκε από τα χαράματα, ως συνήθως. Εγώ φυσικά τον γείωσα και συνέχισα να κοιμάμαι τ΄ ανάσκελα με τα πόδια ανοιχτά. Αλλά αμέσως μετά σηκώθηκε και η Ηλίθια! Και όχι μόνο σηκώθηκε, αλλά ντύθηκε, πλύθηκε, χτενίστηκε, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά..., και έφυγε!

Η Ηλίθια ποτέ δεν φεύγει πριν τις 11. Κάθεται μαζί μου στον καναπέ και βλέπουμε αγκαλιά την Ελένη (Μενεγάκη, η αγαπημένη μου!). Δεν ξέρω τι της συμβαίνει... Μήπως είναι άρρωστη; μήπως πήγε να δουλέψει στη φάμπρικα, για να μου αγοράζει μπριζολάκια; μήπως την πήρανε σκλάβα; μήπως είναι άρρωστη; βαριά;

Δηλαδή τώρα πρέπει να ξυπνάω και εγώ....;;;;


Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

μουσουδίτιδα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

αυτός ο σκυλός που με δάγκασε ήταν πολύ πολύ κακός! Πρήστηκε η μουσούδα μου (που δεν την λες και μικρή...) και έγινε σα μελιτζάνα φλάσκα!


Τώρα παίρνω αντιβίωση και αναρρώνω...

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

επιπολαιότητα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

δε φταίει κανένας άλλος... εγώ φταίω! Που είμαι τόσο κοινωνικός και καλόβολος και δεν κρίνω τα άλλα σκυλάκια από την εξωτερική τους εμφάνιση. Όπως, επίσης, δεν κρίνω το γεγονός ότι μπορεί να γρυλίζουν, να μου δείχνουν τα δόντια τους ή να γυαλίζει το ... μάτι τους.

Όταν πλησιάζω ένα σκύλο δύο φορές το μπόι μου και αυτός ανατσουτσουρώνεται, σκέφτομαι "αχ, τον καημένο, κρυώνει!". Όταν πλησιάζω έναν σκύλο που τρέμει το πανωχείλι του και τρίζει τα δόντια του, σκέφτομαι "αχ, τον καψερό, έχει Πάρκινσον!". 'Οταν πλησιάζω ένα σκύλο τσουρομαδημένο απ΄ τους σκυλοκαβγάδες, σκέφτομαι "προχωρημένη δερματοπάθεια".

Γι αυτό και η Ηλίθια μου λέει πως είμαι Χαιβάνι και σήμερα το πρωί με ένας παλιόσκυλος με δάγκωσε στη μουρίτσα μου.... Σνιφ!


Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

σοκ

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

έχω πάθει σοκ και δέος! Μόλις ανακάλυψα ότι μπορεί να είμαι τελικά ένας Μικρός (Ελβετικός) Ιχνηλάτης της Βέρνης.


Πάω να ψάξω λίγο τα γονίδιά μου και θα επανέλθω...

μετακόμιση

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

υποψιάζομαι (γιατί είμαι γάτα εγώ!) ότι η Ηλίθια ψάχνει για νέο σπίτι. Ελπίζω να γνωρίζει ότι έχω κάποιες ελάχιστες απαιτήσεις, προκειμένου να δώσω τη συγκατάθεσή μου...

1. να έχει άπλα και κήπο και δέντρα


 4. τα δέντρα να βγάζουν μπριζολίδια, αντί για μούσμουλα



3. να μου φτιάξουν μία φυσική λιμνούλα που να μαζεύει διψασμένα πουλάκια



5. τα πουλιά να είναι χαζά, και να κάθονται να τα πιάσω!

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

αιχμαλωσία

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

επιστροφή στην πόλη, μετά από ένα διήμερο κούρασης και δράσης στην εξωτική Βοιωτία. Από του Χάρου τα δόντια γλύτωσα την Κυριακή το μεσημέρι... Αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να βρίσκομαι αλυσσοδεμένος στο κτήμα κάποιου ορεσείβιου κυνηγού, μακριά από τις ανέσεις της σύγχρονης ζωής (καναπές, φούρνος μικροκυμάτων κλπ) και την τεχνολογία. Ανατριχιάζω και μόνο που το σκέφτομαι!

Την Κυριακή, λοιπόν, ο Ψηλός μας πήγε για φαί στα Κούκουρα, ένα από τα πρώτα χωριά του Ελικώνα. Εκεί κάθισαν με την Ηλίθια σε μία γραφική ταβερνούλα με μπλέ(!) κουφώματα και εμένα με άφησαν έξω να αλωνίζω... Κάποια στιγμή ένιωσα ότι με παρακολουθούν... Όχι, ο Ψηλός και η Ηλίθια. Αυτοί το ξέρω ότι με παρακολουθούν, γιατί δεν μπορούν να κάνουν στιγμή χωρίς εμένα. Μόλις απομακρυνθώ λιγάκι, αρχίζουν να ξεφωνίζουν τ΄ όνομά μου στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Λες και είμαι κουφός... Αν θέλω να ρθω, θα ρθω... Εκτός, λοιπόν, από αυτούς τους χαζεμένους, ένιωθα ότι με παρακολουθούν και άλλα μάτια, ξένα, που επιβουλεύονταν το τομαράκι μου. Ήταν μία παρέα ορεσείβιων φονιάδων που θαμπώθηκε από το εντυπωσιακό φυζίκ και τις αυτάρες μου που σούρνονται χάμω, και ήθελαν να με πάρουν χανουμάκι στο χαρέμι τους!

Ευτυχώς, που μπήκε στη μέση ο Ψηλός και καθάρισε... Ψηλός, ο αγαπημένος μου!!!

Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010

ευχές

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
δεν ξεχνώ! Ο Ψηλός μου χρωστάει ακόμα φωτογραφίες από την Πύλο. Μάλλον έχει κατάλαβει ότι δεν είναι πια το πιο φωτογενές μέλος του pack και λάκισε η κοτούλα....

Κατά τ΄ άλλα εύχομαι υγεία, ευτυχία και καλό φαί σε όλο τον κόσμο! Μακάρι το νέο έτος να μας φέρει ακόμα περισσότερα αρνάκια ...ψητά, μαγειρευτά, κοκκινιστά, with tomato sauce, with lemon sauce, και προπαντώς φρικασέ με παχιά παχιά σαλτσούλα που πολύ με αρέσε κι έγλειφα τις πατούσες μου!

Καλή μας όρεξη!